Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

domesticarum sollicitudinum C

  • 1 scrupulus

    scrūpŭlus, i, m. [scrupus]    - les mss ont souvent scripulus. [st1]1 [-] petite pierre pointue.    - Solin. 7, 4 ; 53, 25: Don. Andr. 940. [st1]2 [-] fig. sentiment d'inquiétude, embarras, souci, scrupule.    - Ter. And. 940.    - alicui ex animo scrupulum evellere, Cic. Amer. 6: arracher de l'esprit de qqn un souci [cf. en franç., une épine] --- cf. Cic. Har. 11; Att. 2, 4, 1.    - scrupulum injicere alicui, Cic. Clu. 76: inspirer à qqn des inquiétudes.    - domesticarum sollicitudinum aculei et scrupuli, Cic. Att. 1, 18, 2: les aiguillons et les épines de mes soucis domestiques. [st1]3 [-] recherches subtiles, vétilles.    - neque in his scrupulis emolumentum aliquod videremus, Gell. 5, 15, 9: et nous ne verrions aucun profit à retirer de ces subtilités.    - statim in timorem vertit scrupulus, Sen. Ep. 2, 13, 13: aussitôt une inquiétude tourne en peur. [st1]4 [-] Inscr. scrupulus = scrupulum.
    * * *
    scrūpŭlus, i, m. [scrupus]    - les mss ont souvent scripulus. [st1]1 [-] petite pierre pointue.    - Solin. 7, 4 ; 53, 25: Don. Andr. 940. [st1]2 [-] fig. sentiment d'inquiétude, embarras, souci, scrupule.    - Ter. And. 940.    - alicui ex animo scrupulum evellere, Cic. Amer. 6: arracher de l'esprit de qqn un souci [cf. en franç., une épine] --- cf. Cic. Har. 11; Att. 2, 4, 1.    - scrupulum injicere alicui, Cic. Clu. 76: inspirer à qqn des inquiétudes.    - domesticarum sollicitudinum aculei et scrupuli, Cic. Att. 1, 18, 2: les aiguillons et les épines de mes soucis domestiques. [st1]3 [-] recherches subtiles, vétilles.    - neque in his scrupulis emolumentum aliquod videremus, Gell. 5, 15, 9: et nous ne verrions aucun profit à retirer de ces subtilités.    - statim in timorem vertit scrupulus, Sen. Ep. 2, 13, 13: aussitôt une inquiétude tourne en peur. [st1]4 [-] Inscr. scrupulus = scrupulum.
    * * *
        Scrupulus. Terent. Doubte, Difficulté, Soulci, Scrupule, Molestie.
    \
        Qui fit in re hac scrupulus? Terent. Quel doubte y a il en cela? Que doubtez vous de cela?
    \
        Exime hunc mihi scrupulum. Plin. iunior. Mets moy hors de ce doubte et soulci.
    \
        Inieci scrupulum. Terent. Je l'ay mis en doubte, Je luy ay faict belles affres.
    \
        Scrupulus, siue Scrupulum, scrupuli, Nomen ponderis, Latine obolus dicitur. Ci. La tierce partie d'une drachme, Un scrupule.
    \
        Scrupulus. Varro. Une certaine mesure de terre.

    Dictionarium latinogallicum > scrupulus

  • 2 aculeus

    ī m. [ acus ]
    1) жало (apis C, PM); игла ( hystrĭcis PM); остриё, кончик ( sagittae L); шпора (a. calcis, sc. gallinacei maris Col); колючка, шип ( carduorum PM)
    2) колкость, язвительность (orationis, in aliguem C)
    3) возбуждающее начало, побуждение, поощрение, стимул
    a. ad militum animos stimulandos Lсредство поднять дух бойцов
    5) тонкость, остроумие (sententiae C; judicii PJ)
    6) тревога, беспокойство ( domesticarum sollicitudinum C)
    7) жёсткость, беспощадность (severitatis C; aculeos habet severitas gravitasque, sc. judĭcum C)

    Латинско-русский словарь > aculeus

  • 3 Wurm

    Wurm, vermis (im allg.). – lumbricus (Regenwurm u. Spulwurm). – tarmes (Fleisch- und Holzwurm). – tinea (Holz- u. Bücherwurm). – voll Würmer, verminosus: Würmer haben, verminare: er krümmt sich wie ein W. (vor Schmerz), membra incurvata sunt dolore. – Bildl., der W. der häuslichen Sorgen, domesticarum sollicitudinum aculei: es nagt ein W. (Kummer) an seinem Herzen, aegritudo exest eius animum. – die armen Würmer (von kleinen Kindern), infantes miserrimi.

    deutsch-lateinisches > Wurm

  • 4 aculeus

    ăcūlĕus, i, m. [acc. to Prisc. 618 P. dim. from 1. acus, with the gender changed, like diecula fr. dies, cf. Val. Prob. 1463 P.], a sting.
    I.
    Lit.
    A.
    Of animals:

    apis aculeum sine clamore ferre non possumus,

    Cic. Tusc. 2, 22; so Plin. 11, 17, 17:

    neparum,

    Cic. Fin. 5, 15 al. —Also, the spur of fowls, Col. 8, 2, 8:

    locustarum,

    Vulg. Apoc. 9, 10.—
    B.
    Of plants, a spine or prickle:

    spinarum,

    Plin. 13, 9, 19:

    carduorum,

    id. 20, 23, 99.—
    C.
    Of an arrow or dart, the point, Liv. 38, 21, 11.—
    II.
    Fig., a sting.
    A.
    Of a sharp, cutting remark:

    pungunt quasi aculeis interrogatiunculis,

    Cic. Fin. 4, 3; so id. Ac. 2, 31; id. Planc. 24 al.; Liv. 23, 42, 5.—
    B.
    Of harsh treatment:

    aculeos severitatis judicum evellere,

    Cic. Clu. 55 fin.; so id. Cael. 12, 29.—
    C.
    Of painful thought or care:

    meum ille pectus pungit aculeus, quid illi negoti fuerit ante aedīs meas, Plant. Trin. 4, 2, 158: domesticarum sollicitudinum,

    Cic. Att. 1, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > aculeus

  • 5 scriuplum

    scrūpŭlus ( scrīŭplum, etc., v. infra, B.), i, m. dim. [scrupus].
    * I.
    Lit., a small sharp or pointed stone:

    ater scrupulus,

    Sol. 7.—
    B.
    Transf.
    1.
    T. t., the smallest division of weight (the 24th part of an ounce), a scruple; in this sense the neutr. collat. form scrīpŭlum (less commonly scrū-pŭlum; also written, because of a fancied derivation from scriptum, scriptŭlum, scriptlum) is most freq.: scriptulum, quod nunc vulgo sine t dicunt, Varro ap. Plautin. dixit. Idem tertio Annali. Is (nummus argenteus) quattuor scriptulis major fuit quam nunc est, Charis. p. 81:

    si ibi auri scrupulum imponatur, etc.,

    Vitr. 7, 8 med.:

    scripula octo,

    Col. 12, 28, 1:

    picis sex scripula,

    id. 12, 23, 2; Cic. Att. 4, 16, 13:

    quinque marathri scrupula,

    Ov. Med. Fac. 92:

    scripulum nostri dixere priores,

    Rhem. Fan. Pond. 8 sq.:

    ita ut scripulum valeret sestertiis vicenis,

    Plin. 33, 3, 13, § 47:

    scrupulum,

    Val. Max. 4, 4, 9:

    scriptula,

    Mart. 4, 89, 3; 10, 55, 3.—
    2.
    Of other measures.
    a.
    The twenty-fourth part of an uncia of land (the 288th part of a jugerum), Varr. R. R. 1, 10, 2; Col. 5, 1, 8.—
    b.
    The twenty-fourth part of an hour:

    QVAE HIC DORMIT VIXIT ANN. XXI. MENS. III. HOR. IV. SCRVPVLOS VI.,

    Inscr. Fabr. p. 97, 219 (ap. Orell. 4718, n. 1); M. Aur. ap. Front. Ep. ad Caes. 2, 9.—
    c.
    Of any other very small measure, Front. Aquaed. 26; Plin. 2, 10, 7, § 48.—
    II.
    Trop., a pricking, stinging, uneasy sensation; hence,
    1.
    Uneasiness, difficulty, trouble, anxiety, doubt, scruple (class.):

    hunc sibi ex animo scrupulum, qui se dies noctesque stimulat ac pungit, ut evellatis postulat,

    Cic. Rosc. Am. 2, 6:

    sui scripulus tenuissimus residere aliquis videbitur,

    id. Har. Resp. 5, 11:

    mihi unus scrupulus restat,

    Ter. And. 5, 4, 37:

    qui fuit in re hac scrupulus,

    id. Phorm. 5, 8, 30:

    injeci scrupulum homini,

    id. Ad. 2, 2, 20; id. Phorm. 5, 7, 61; cf.:

    nummi potius addantur quam ullus sit scrupulus,

    Cic. Att. 2, 4, 1; App. M. 1, p. 107, 5; cf.:

    hic tum injectus est hominibus scrupulus et quaedam dubitatio, quidnam esset actum,

    Cic. Clu. 28, 76; Suet. Claud. 37:

    exime hunc mihi scrupulum, cui par esse non possum,

    Plin. Ep. 3, 17, 2; cf. id. ib. 6, 8, 7:

    omnis surculus... sine scrupulo egregie inseritur,

    without scruple, without hesitation, Col. 5, 11, 1; Vulg. 1 Reg. 25, 31:

    scrupulus non mediocris me carpebat,

    App. M. 6, p. 184, 11.—With gen.:

    domesticarum sollicitudinum aculeos omnes et scrupulos occultabo,

    Cic. Att. 1, 18, 2:

    reus scrupulo quaestionis liberatur,

    App. Mag. p. 305 med.
    2.

    Lewis & Short latin dictionary > scriuplum

  • 6 scrupulus

    scrūpŭlus ( scrīŭplum, etc., v. infra, B.), i, m. dim. [scrupus].
    * I.
    Lit., a small sharp or pointed stone:

    ater scrupulus,

    Sol. 7.—
    B.
    Transf.
    1.
    T. t., the smallest division of weight (the 24th part of an ounce), a scruple; in this sense the neutr. collat. form scrīpŭlum (less commonly scrū-pŭlum; also written, because of a fancied derivation from scriptum, scriptŭlum, scriptlum) is most freq.: scriptulum, quod nunc vulgo sine t dicunt, Varro ap. Plautin. dixit. Idem tertio Annali. Is (nummus argenteus) quattuor scriptulis major fuit quam nunc est, Charis. p. 81:

    si ibi auri scrupulum imponatur, etc.,

    Vitr. 7, 8 med.:

    scripula octo,

    Col. 12, 28, 1:

    picis sex scripula,

    id. 12, 23, 2; Cic. Att. 4, 16, 13:

    quinque marathri scrupula,

    Ov. Med. Fac. 92:

    scripulum nostri dixere priores,

    Rhem. Fan. Pond. 8 sq.:

    ita ut scripulum valeret sestertiis vicenis,

    Plin. 33, 3, 13, § 47:

    scrupulum,

    Val. Max. 4, 4, 9:

    scriptula,

    Mart. 4, 89, 3; 10, 55, 3.—
    2.
    Of other measures.
    a.
    The twenty-fourth part of an uncia of land (the 288th part of a jugerum), Varr. R. R. 1, 10, 2; Col. 5, 1, 8.—
    b.
    The twenty-fourth part of an hour:

    QVAE HIC DORMIT VIXIT ANN. XXI. MENS. III. HOR. IV. SCRVPVLOS VI.,

    Inscr. Fabr. p. 97, 219 (ap. Orell. 4718, n. 1); M. Aur. ap. Front. Ep. ad Caes. 2, 9.—
    c.
    Of any other very small measure, Front. Aquaed. 26; Plin. 2, 10, 7, § 48.—
    II.
    Trop., a pricking, stinging, uneasy sensation; hence,
    1.
    Uneasiness, difficulty, trouble, anxiety, doubt, scruple (class.):

    hunc sibi ex animo scrupulum, qui se dies noctesque stimulat ac pungit, ut evellatis postulat,

    Cic. Rosc. Am. 2, 6:

    sui scripulus tenuissimus residere aliquis videbitur,

    id. Har. Resp. 5, 11:

    mihi unus scrupulus restat,

    Ter. And. 5, 4, 37:

    qui fuit in re hac scrupulus,

    id. Phorm. 5, 8, 30:

    injeci scrupulum homini,

    id. Ad. 2, 2, 20; id. Phorm. 5, 7, 61; cf.:

    nummi potius addantur quam ullus sit scrupulus,

    Cic. Att. 2, 4, 1; App. M. 1, p. 107, 5; cf.:

    hic tum injectus est hominibus scrupulus et quaedam dubitatio, quidnam esset actum,

    Cic. Clu. 28, 76; Suet. Claud. 37:

    exime hunc mihi scrupulum, cui par esse non possum,

    Plin. Ep. 3, 17, 2; cf. id. ib. 6, 8, 7:

    omnis surculus... sine scrupulo egregie inseritur,

    without scruple, without hesitation, Col. 5, 11, 1; Vulg. 1 Reg. 25, 31:

    scrupulus non mediocris me carpebat,

    App. M. 6, p. 184, 11.—With gen.:

    domesticarum sollicitudinum aculeos omnes et scrupulos occultabo,

    Cic. Att. 1, 18, 2:

    reus scrupulo quaestionis liberatur,

    App. Mag. p. 305 med.
    2.

    Lewis & Short latin dictionary > scrupulus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»